Prawo w podrozy - blog o prawie turystycznym Agata Nowak
|

Noclegi turystyczne w dobie pandemii – można czy nie?

Nocleg dla turysty w dobie COVID-19

Czy można wynająć pokój w pensjonacie w górach lub domek nad morzem? Co z agroturystyką? Jak to jest z kwaterami prywatnymi? A może ograniczenia covidowe dotyczą tylko hoteli?

Odpowiedź znajdziesz w tym wpisie.

Epidemia w branży hotelarskiej

Trwający w Polsce stan epidemii wiąże się z wprowadzeniem ograniczeń, nakazów i zakazów dotyczących świadczenia usług hotelarskich.

Pojawiają się głosy zdesperowanych hotelarzy większych i mniejszych, którzy wskazują na niejasność przepisów i próbują wywodzić z nich, że zakaz nie dotyczy wszystkich usług noclegowych.

Jak jest naprawdę?

Rodzaje ograniczeń

Odpowiedzi należy szukać w obowiązującym w danym momencie rozporządzeniu Rady Ministrów, regulującym te kwestie.

Z paragrafu 10 ust. 2 aktualnie obowiązującego rozporządzenia wynika, że:

Do dnia 27 grudnia 2020 r. prowadzenie usług hotelarskich jest dopuszczalne wyłącznie:

  1. w zakresie działalności hoteli robotniczych lub hoteli dla pracowników sezonowych,
  2. dla gości:
  • w podróży służbowej lub podróży wykonywanej w związku z czynnościami służbowymi lub zawodowymi, lub związanymi z wykonywaniem działalności gospodarczej,
  • będących zawodnikami w ramach zgrupowania i współzawodnictwa sportowego,
  • będącymi osobami wykonującymi zawód medyczny (tzw. hotel dla medyka),
  • będących pacjentami i ich opiekunami, w celu uzyskania świadczenia opieki zdrowotnej.

zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z 26 listopada 2020 r. w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii (Dz. U. 2020, poz. 2091)

Osoba, która zamierza skorzystać z usług hotelarskich w powyższym trybie powinna okazać stosowne zaświadczenie, wystawione odpowiednio przez pracodawcę, związek sportowy albo podmiot wykonujący działalność leczniczą. Alternatywnie gość może samodzielnie złożyć pisemne oświadczenie w tym przedmiocie (par. 10 ust. 3 rozporządzenia).

Kogo obejmą ograniczenia?

Kluczem do rozwiązania tej zagadki jest zapoznanie się z definicją “usług hotelarskich”.

usługi hotelarskie – krótkotrwałe, ogólnie dostępne wynajmowanie domów, mieszkań, pokoi, miejsc noclegowych, a także miejsc na ustawienie namiotów lub przyczep samochodowych oraz świadczenie, w obrębie obiektu, usług z tym związanych;

art. 3 ust. 1 pkt. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach hotelarskich oraz usługach pilotów wycieczek i przewodników turystycznych (Dz. U. z 2019, poz. 238 oraz z 2020 r. poz. 374 i 568)

Usługi hotelarskie, wbrew temu co może sugerować ich nazwa, mogą być świadczone nie tylko przez hotele.

Usługi hotelarskie mogą świadczyć:

  1. obiekty hotelarskie, do których zalicza się hotele, motele, pensjonaty, campingi, domy wycieczkowe, schroniska młodzieżowe, schroniska i pola biwakowe;
  2. inne obiekty, w których są świadczone usługi hotelarskie – w tej kategorii mieści się m. in. wynajmowanie:
  • przez rolników pokoi i miejsc na ustawianie namiotów w prowadzonych przez nich gospodarstwach rolnych (tzw. agroturystyka),
  • samodzielnych pokoi,
  • miejsc noclegowych w ośrodkach wczasowych,
  • pokoi gościnnych / kwater prywatnych,
  • miejsc noclegowych w zakładach uzdrowiskowych,
  • domów / mieszkań;

Jak widać, definicja usług hotelarskich jest szeroka. Podobnie, długa jest lista podmiotów, które usługi takie mogą świadczyć.

Jeżeli udostępnienie miejsca noclegowego wpisuje się w definicję usług hotelarskich z dużą dozą prawdopodobieństwa można stwierdzić, że wprowadzone ograniczenia dotyczą tej formy wynajmu.

Co z nieoficjalnym wynajmem?

Każdy, kto świadczy usługi hotelarskie, powinien dopełnić formalności z tym związanych i uzyskać wpis do odpowiedniego dla siebie rejestru prowadzonego przez stosowny organ (przy obiektach hotelarskich jest to zazwyczaj właściwy miejscowo marszałek województwa, przy innych obiektach – wójt/burmistrz/prezydent miasta).

Brak takiego wpisu do ewidencji nie sprawia, że prowadzona działalność nie zostanie zakwalifikowana jako usługi hotelarskie. O takim zaszeregowaniu decyduje charakter działalności i to, czy wpisuje się ona w definicję usług hotelarskich.

Brak dopełnienia formalności może natomiast narazić podmiot świadczący takie usługi na sankcje.

To można czy nie?

Abstrahując całkowicie od oceny zasadności ustanowionych ograniczeń, należy odpowiedzieć, że dotyczą one wszelkiego rodzaju usług hotelarskich, niezależnie od tego, kto je świadczy.

Co zatem jest dopuszczalne?

Nie ma przeszkód, by odwiedzić domek czy apartament, który jest naszą własnością, nawet jeżeli znajduje się on w odległej miejscowości. Obowiązujące ograniczenia nie przewidują zakazu przemieszczania się.

Można ponadto nieodpłatnie udostępnić swoje lokum komuś innemu. Taka sytuacja nie spełnia definicji “wynajmowania”, które jest niezbędnym elementem usługi hotelarskiej. Najem zakłada odpłatność, co oznacza, że najemca w zamian za oddanie mu rzeczy do używania zobowiązuje się płacić umówiony czynsz (definicję najmu zawiera art. 659 par. 1 Kodeksu cywilnego).

Podobne wpisy